Mijn hele leven ben ik geboeid door mensen. Wie zijn ze, waarom doen ze wat ze doen? En waarom zijn ze niet altijd zichzelf? Wie zit er achter het mooie, kwetsbare en soms harde masker, en waarom is het masker zo nodig?

Ik ging op pad en maak nog steeds mijn reis. Van sociale wetenschappen (beetje vaag) naar fysiotherapie (duidelijk, maar er mist iets), naar psychosomatische therapie (lichaam en geest, maar er mist nog iets) en dan ontstaat er ineens spiritueel bewustzijn, de holistische visie, alles werkt samen, alles is één. En alles komt voort uit het Ene. Ik reis door via Reiki en spirituele bewustzijnslessen. En dan komt Zijnsorientatie op mijn pad (lichaamsgericht, psychotherapeutisch en vanuit de basis dat iedereen Goed is, Vrij en Heel). Zijnsorientatie brengt me de ervaring van samenvallen met het eenheidsbewustzijn, met God, hoe je het ook wil noemen. Ik ben dus niet wie ik dacht te zijn, ik word/ben steeds meer mezelf (Essentie) en leer mezelf en al mijn strategieën beter kennen. Langzaam ontspan ik, van overleven naar leven en ik word helderder. Familie-opstellingen (heling van voorouderlijnen) en Reading en Healing vanuit de AkashaKronieken (de bibliotheek van de Ziel). Alles valt samen. Er bestaan zoveel niveaus van waaruit ik van betekenis kan zijn, voor mezelf, en daarbij voor de mensen die op mijn pad komen. En ik ben er graag voor jou om zo mijn bijdrage te kunnen leveren aan een liefdevolle en waarachtige samenleving.

Mijn visie is dat we op aarde zijn om te groeien, te (her-)ontdekken wie we in Essentie zijn, zodat we ons kunnen verbinden met ons innerlijke Licht en de onvoorwaardelijke Liefde en Goedheid die we zijn en van hieruit in de wereld kunnen zijn.

Als vanzelf is mijn missie hieraan gekoppeld, want bij ieder mens die in contact is met zijn Essentie, met wie hij/zij ten diepste is, is er een gevoel van innerlijke rust en vrede. En het licht van deze innerlijke rust en vrede straalt uit naar de mensen en wereld om hem heen en die zorgt voor uiterlijke rust, vrede en gelijkmoedigheid, waardoor ook in de buitenwereld vrede kan ontstaan. Een samenleving voorbij oorlogen, haat en verdeeldheid, in harmonie, waar tegenstellingen mogen bestaan. Innerlijke vrede dus als basis van uiterlijke vrede. Een samenleving waarin mensen verbonden zijn met het Zijn, de Bron, God, en van hieruit kunnen stralen.

En zelf ga ik dus ook dit pad, met alle hobbels die daarbij horen. Maar ik heb gemerkt dat juist de grootste uitdagingen in mijn leven, mijn grootste leermeesters blijken te zijn. Alle pijn, verdriet, boosheid, rouw, en andere moeilijke gevoelens blijken pareltjes op mijn weg. Het doorvoelen en verwelkomen van alle moeilijke gevoelens blijken de basis van innerlijke transformatie. Gevoelens van oneindige stilte en pure, onvoorwaardelijke Liefde zijn het Geschenk van het doorvoelen van wat lastig en moeilijk is. En deze ervaring gun ik jou en de wereld ook.